Święto to jest wyrazem hołdu dla żołnierzy powojennej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej, za krew przelaną w obronie ojczyzny.

„Żołnierze wyklęci” to polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne. Określa się ich też jako „żołnierze drugiej konspiracji” albo „żołnierze niezłomni”. W czasach PRL nazywano ich pogardliwie „reakcyjne podziemie” i byli bezwzględnie zwalczani przez NKWD i polską bezpiekę.

Teraz przywracani są narodowej pamięci.

Jest to również rocznica zamordowania dowództwa WiN.

Od 2011 roku dzień 1 marca został ustanowiony świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego. Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” jest obchodzony corocznie, nie jest jednak dniem wolnym od pracy. Pierwszy dzień marca jest dniem szczególnie symbolicznym dla żołnierzy antykomunistycznego podziemia – tego dnia w 1951 roku wykonany został wyrok śmierci na kierownictwie IV Komendy Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.

na zdjęciu : Czerwiec 1947. Żołnierze Wyklęci antykomunistycznego podziemia. Od lewej: Henryk Wybranowski „Tarzan” (+ XI 1948), Edward Taraszkiewicz „Żelazny” (+ X 1951), Mieczysław Małecki „Sokół” (+ XI 1947), Stanisław Pakuła „Krzewina”

 

Dodaj komentarz