Pierwszy Urząd Skarbowy w Szczecinie przekazał do Muzeum Narodowemu w Szczecinie 7 zabytkowych monet:
.
· Szerf pomorski z XVI w.
· Szeląg pruski z 1710 r.
· Szeląg elbląski królowej Krystyny z okresu okupacji szwedzkiej 1635 r.
· Szeląg koronny Stanisława Augusta Poniatowskiego z 1768 r.
· 2 fenigi z obozu jenieckiego w Nysie (1914-1918)
· 25 fenigów zastępczych z Bolesławca, 1921 r.
· Żeton gazowy z Legnicy z I poł. XX w.
.
.
Monety trafiły do Urzędu na podstawie wyroku sądu stwierdzającego likwidację niepodjętego depozytu.
Monety zostały zakwalifikowane i przekazane ww. instytucji na podstawie uzyskanej uprzednio opinii Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie.
.
Izba Administracji Skarbowej w Szczecinie
Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów ( Dz. U. Nr 208, poz. 1537 ze zm., dalej: u.l.n.d. ) postępowanie likwidacyjne w sprawach depozytów wszczynane jest w stosunku do następujących środków majątkowych, będących „depozytami” w rozumieniu przywołanej ustawy:
1) środków pieniężnych, papierów wartościowych i rzeczy złożonych do depozytu sądowego oraz depozytów innych niż depozyt sądowy,
2) rzeczy stanowiących dowody rzeczowe oraz rzeczy zatrzymanych, co do których wydano prawomocne orzeczenie o wydaniu ich uprawnionemu lub złożeniu do depozytu
sądowego,
3) środków pieniężnych, papierów wartościowych i rzeczy złożonych do depozytu jako kaucje i wadia.
Likwidacja niepodjętego depozytu zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 3 u.l.n.d., dokonywana jest poprzez konfiskatę tego depozytu na rzecz Skarbu Państwa.
Niepodjęty depozyt jest likwidowany z mocy prawa w razie niepodjęcia depozytu przez uprawnionego, pomimo upływu terminu do odbioru depozytu (art. 4 ust. 1 u.l.n.d.).
Termin odbioru depozytu wynosi 3 lata od dnia doręczenia wezwania do odbioru uprawnionemu lub wezwania zastępczego, wskazanego w art. 6 ust. 5 u.l.n.d. (art. 4 ust. 2 u.l.n.d.).
Niedopuszczalne jest stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu przed upływem trzech lat od prawidłowego wezwania wierzyciela do jego odbioru.
Cytat pochodzi z pracy – “Stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu w praktyce orzeczniczej” autorstwa dr Mariusza Grabowskiego
A.B.
Inny ciekawy artykuł
