Dziś w dniu naszej rocznicy, dopadły mnie różne myśli. Podstawowa to taka po co my wariaci (zespół redakcyjny – przyp red. ) szarpiemy się z patologiami władzy, obnażamy kombinacje , przekręty,łamanie prawa, pokazujemy ludzkie dramaty i radości. Komu? NA CO to potrzebne ? Jak zapomniany dźwięk nagle w ucho wpadły mi słowa piosenki Krystyny Prońko:

Jak dzwon, który zaledwie tylko tknąć a już śpiewaJak zabłąkanych ptaków głosJak liść, przez chwilę piękny nim go wiatr strąci z drzewaTak w nas głęboko skryte śpią
Małe tęsknoty krótkie tęsknotyZnaczące prawie tyle co nicNagłe i szybkie serca łopotyKto by nie znał ich
.
Małe tęsknoty to marzenie o  powrocie do czegoś co kiedyś było normalnością. Do uprzejmych mężczyzn, którzy szanują kobiety, otwierają drzwi, pomagają wejść do autobusu, w którym ustępują miejsca. Do czasów kiedy młodzież szanowała starszych i zwracała się do nich z uprzejmością i szacunkiem. Do czasów gdy słowo nauczyciela i rodzica było święte, a świat mimo, że nie było przepisów i prawa na wszystko, toczył się powoli wręcz ospale bez problemów. Do czasów gdy słowo wystarczało zamiast kontraktów wielotomowych i milionów „prawników”. Do czasów pięknie ubranych kobiet, gdy Polki stawiano za wzór kobiecości dla całej Europy. Do czasów kiedy urzędnik był urzędnikiem, który miał serce, a nie tylko przepis do zastosowania, który pomagał, a nie był  Panem na włościach. Do czasów kiedy za przestępstwo urzędnik , policjant, wojskowy – dostawał w sądzie działkę razy dwa w stosunku do zwykłego obywatela , bo miał być wzorem !
.
        Zaraz ktoś powie ckni mu się komuna . OTÓŻ NIE. Co ma mi się cknić do czasów gdy wszystko było na kartki i wszystko trzeba było kombinować? Do czasów kiedy jako 15 latek, dostałem szturmówą po plecach od bandyty w niebieskim mundurze dlatego tylko, że  jadąc do lekarza znalazłem się przypadkowo w toku ulicznych zamieszek? Nie… nie oto mi chodzi.
Tęsknię do normalności, która powinna powrócić, do tego aby będąc dziennikarzem nie patrzeć ciągle władzy na łapy i opisywać jej patologie i być bezradnym. Właściwie jaki sens jest prasy i mediów i ich pracy, kiedy przekręty władzy, przestępstwa zastępują sądowne pomroczności wzroczne lub prokuratorskie umorzenia z powodu przedawnienia? Opluwania Nas, zastraszania, ośmieszania, „dowalania” dziennikarzom aby zamknąć im gęby. PO CO NAM TO POTRZEBNE !
.
A jednak, komuś jest potrzebne, czego potwierdzeniem jest dostarczony na moje ręce przez jednaną z naszych czytelniczek, ten piękny bukiet.
.
Ze słowami : Dziękuję za to, że jesteście 25 lat , dziękuję ze pomagacie ludziom, że mi pomogliście. Proszę przyjąć te 25 róż dla całej redakcji z wdzięczności za każdy rok waszej pracy.  
.
Szanowna Pani jeszcze raz DZIĘKUJĘ w imieniu całego zespołu redakcyjnego
Tęsknoty mam nadal …
.
Lecz czy nie łatwiej będzie o nich marzyć, wiedząc że nasza praca jest komuś potrzebna.
.
Na koniec
.
W sumie statystyki odwiedzin naszego portalu mówiące  o odwiedzinach dziennych na poziomie 6 – 9 tys i miesięcznych miedzy 220 a 280 tys odwiedzin  ( nie mówiąc o statystykach naszego FB) , również świadczą o tym, że jesteśmy Państwu potrzebni dając motywację do – TĘSKNOT
.
Dziękujemy za zaufanie
.
.
Andrzej Bugajski – Redaktor Naczelny  GOLENIOW.NET
.
.
Dziękuję całemu zespołowi redakcyjnemu.
.
A.B.
.
Ostatnie statystyki

Dodaj komentarz